Roel Tolner

Hoe belangrijk is een tactiek of hoe belangrijk wordt deze gemaakt! Zolang het werkt prima! Maar wat als het niet meer functioneert en de verspreiders begrijpen niet dat het zo is. Lees de nieuwe column van Roel Tolner!

Het lijkt erop dat er meer gaat gebeuren met het Nederlandse jeugd-squash en Goeroe ja of nee? Lees de nieuwe column van Roel Tolner!

Selectie wedstrijden, ja natuurlijk meedoen! Maar wat daarna?! Lees de nieuwe column van Roel Tolner!

Trainers samenwerking ja of nee?! Lees de nieuwe column van Roel Tolner!

Stoppen op je hoogtepunt? Lees de column van Roel Tolner!

Heeft de toekomstige squash jeugd toekomst? Lees de column van Roel Tolner!

Een tik op je handen, mag dat? Lees de column met vakantie verhalen van Roel Tolner!

Afgelopen zomer was ik met mijn gezin van plan om weer onze gebruikelijke uitstap naar Spanje te maken. Aangezien mijn broer in de Dordogne woont, bezoeken we hem altijd op de terugweg vanuit Spanje. Normaliter overnachten we bij hem, maar door een verbouwing aan zijn huis ging dat nu niet. Het idee werd geopperd om twee overnachtingen te organiseren. Yvonne mijn vrouw en dochters Megan en Lynn kropen achter de computer. Châteaus, Chambres d'Hotes werden gezocht en gevonden. Een goed aanbod van mogelijkheden daar in de buurt...

Op deze wijze wil ik afscheid nemen van één van de leukste squashclubs van Nederland die ik gekend heb. We wisten niet eens hoe we de naam moesten uit spreken, als je voor de eerste keer competitie tegen deze club moest spelen. We hebben het over Manger Cats, uit Driebergen. “Meendjer ketz” of zoiets, mompelde je voorzichtig in de wandelgangen. “Want squash is toch een Engelse sport” en we dachten dat de naam met strijd en moed te maken had! Nou met tijgers en leeuwen had je wel affiniteit, maar met Cats?! De Cats uit Volendam wel ja, die zongen het hoogste lied toendertijd, dat wel, maar die squashten niet bij mijn weten. “Manger” kan je ook Engels uitspreken, dus daar is het waarschijnlijk mis gegaan. Zodra je daar was aanbeland werd je al snel uit de droom geholpen, want het bleek de naam te zijn van één of andere bekende arts, of zoiets…

Ten eerst dat het niveau dermate goed was en ik met verbazing heb gekeken hoe sommige spelers het elkaar moeilijk maakten. Er werd niet altijd fair gestreden, want er was een ouwe Jan Vos die zijn haren nog had en ook zijn streken. Tom car- less was terwijl Jasons Morris daar stond. Ad stuurde regelmatig Harry het Bosch in! John Schweertman stoof Bloem in Hermans gezicht. Ronald Permantier werd regelmatig tussen de benen door gespeeld door Ronaldinho Cune. Maurice Wolters prikte zich behoorlijk aan de Paul Anton's Hoogendoorn! Emile van de WAUW rekende af met Erik Kooyman van Meersquash want hij had een flinke bon staan na afloop. Emile kreeg weer de wisselprijs mee, een kanon voor op de schoorsteen mantel?! Zijn vrouw had nog zo gezegd dit jaar niet winnen hoor want dat stofding daar word ik gek van! Joop van Gutsem werd de echte Oude Meester, tijdens de uitreiking riep iemand uit het publiek; durf je wel tegen die kleintjes!!!!! Hij stak met kop en schouders boven zijn tegenstanders uit.