Vakantie en squash

Vakantie en squash

Afgelopen zomer was ik met mijn gezin van plan om weer onze gebruikelijke uitstap naar Spanje te maken. Aangezien mijn broer in de Dordogne woont, bezoeken we hem altijd op de terugweg vanuit Spanje. Normaliter overnachten we bij hem, maar door een verbouwing aan zijn huis ging dat nu niet. Het idee werd geopperd om twee overnachtingen te organiseren. Yvonne mijn vrouw en dochters Megan en Lynn kropen achter de computer. Châteaus, Chambres d'Hotes werden gezocht en gevonden. Een goed aanbod van mogelijkheden daar in de buurt. De eerste bleek helaas al verhuurd te zijn wat erg jammer was voor ons gezin want alles zat er bij, zwembad en comfort! De Nederlandse eigenaar stuurde ons een ander mogelijk adres. Een château daar in de buurt waar we wel konden boeken. Daaropvolgend kregen we een mail terug van die Nederlandse eigenaar. Hij vroeg of ik gezien mijn achternaam familie ben van die squashtrainer uit Nederland. De vraag werd beantwoord met dat ik die squashtrainer was en nog ben! Wat blijkt… dat deze Nederlander in Frankrijk, een tijd geleden, als makelaar de koop van mijn broers huis heeft geregeld!!!! De achternaam van onze mail kwam hem daardoor bekent voor. Hij kende mij nog uit zijn Nederlandse squashtijd want hij had gespeeld bij Reflex in Castricum en later bij Squash Beverwijk.

Zijn naam is Rob Handgraaf en hij vond het jammer dat we niet bij hen terecht konden, want hij wilde graag bijkletsen over squash, Arnoud van der Ham, Michel Daudt, Michael de Rooij en nog meer namen van toen uit de toptijd van Reflex. We spraken af om elkaar toch te ontmoeten. Rob bleek samen met een paar leraren van een school daar een squash club te hebben opgericht! Dus dat wilde ik wel zien en zei nog: “Dan komt de hele familie mee en ga ik wat trainingen verzorgen. Dan kunnen de kids en vrouw wat partijtjes spelen!” De daarop volgende mails stonden in het teken van ons bezoek aan Squash Club Casseneuil. Het ligt in het zuid westen van Frankrijk, niet ver boven Villeneuve-sur-Lot. De club bestaat uit twee banen tegenover elkaar met een tussenstuk waar zitjes en koelkasten staan met fris drank en versnaperingen. Ze hebben het zelf gebouwd in een ruimte achter in een sporthal. Door middel van een opgetrokken muur zijn de banen gescheiden van de hal.

De banen waren op maandagmiddag gereserveerd. We waren gespannen of er wel belangstelling zou zijn voor een onbekende trainer plus familie. Langzaam stroomden er groepjes kinderen met ouders de squashruimte binnen. We werden met een handdruk begroet en de dames kregen van iedereen een kus (ook van de jongens). Dat zijn we in ons land niet zo gewend!!! Dertien jongens, acht meisjes en zes volwassenen kwamen mee ervaren een training in het "Frans" te krijgen van een Lage Lander. Best wel een "toer" eigenlijk! Beginnend met dertien jongens op een baan heb ik mogen genieten van een aantal talentjes. Geconcentreerd deden ze ontzettend hun best om de aangegooide ballen te verwerken zoals ik het wilde. Enthousiast waren ze en dat gaf een super gevoel! Het tweede bedrijf kon beginnen met de meisjes. Weer een sfeer van spanning met die aparte man uit een ander land. Maar weer mocht ik aanschouwen en ervaren dat grenzen verlegd kunnen worden. Positieve uitstraling plus wat theater kan leiden tot een feest. Soms voelde ik me echt een "entertrainer". Ondertussen speelden Yvonne en de meiden wat partijtjes. De mannen bleken ferme meppers te zijn, met een "Franse slag" zullen we maar zeggen. De banen waren erg glad en de heren joegen de ballen in een hoog tempo rond! Dat was niet makkelijk voor moeders die zelf ook aardig de bal rond stond te rossen op zijn Hollands gezegd. Na afloop werden we letterlijk bedolven door de organisatoren met cadeaus; clubshirts, flessen wijn, specialiteiten uit de streek en ook de kinderen deelde mee in presenten regen.

Volgend jaar tijdens de Dutch Junior Open zullen een aantal van deze kinderen acte de presence geven!!

Squash Club Casseneuil, merci et au revoir!!!!

Roel Tolner

.