Manger Cats helaas! Of toch niet?

Manger Cats helaas! Of toch niet?

Op deze wijze wil ik afscheid nemen van één van de leukste squashclubs van Nederland die ik gekend heb. We wisten niet eens hoe we de naam moesten uit spreken, als je voor de eerste keer competitie tegen deze club moest spelen. We hebben het over Manger Cats, uit Driebergen. “Meendjer ketz” of zoiets, mompelde je voorzichtig in de wandelgangen. “Want squash is toch een Engelse sport” en we dachten dat de naam met strijd en moed te maken had! Nou met tijgers en leeuwen had je wel affiniteit, maar met Cats?! De Cats uit Volendam wel ja, die zongen het hoogste lied toendertijd, dat wel, maar die squashten niet bij mijn weten. “Manger” kan je ook Engels uitspreken, dus daar is het waarschijnlijk mis gegaan. Zodra je daar was aanbeland werd je al snel uit de droom geholpen, want het bleek de naam te zijn van één of andere bekende arts, of zoiets…

Cees Verhoef en Tiny waren de sympathieke mensen die het centrum beheerden. Als je daar speelde werd je altijd gastvrij ontvangen en soms brandde de open haard! Dat trof je toch nergens anders aan! Er zijn denk ik best veel spelers die zich de vier dichte banen goed zullen herinneren, soms glad en soms heel koud, maar vooral het meest vervelende waren die tegenstanders. Deze kwamen van een andere planeet, want die konden schijnbaar wel aardig overweg met de omstandigheden. Fanatiekelingen waren het, aangemoedigd door vooral de familie van Ee. Deze plaatselijke ex-groenvoorzieners van Driebergen wisten zich ook aardig te roeren OP de baan, wie kende ze niet! Ook had je daar de hardst slaande man van Nederland, een zekere Frans de Winter, die mepte zo hard dat volgens mij door hem het slopen van het pand nu nog maar de helft van de tijd in beslag neemt.

Mijn veronderstelling is deze, er zijn tegenstanders geweest die geld geboden hebben aan Cees en Tiny om de zaak te verkopen!! Omkoping heet dat, met voorkennis. Er is echter een probleem en wel deze. De ex-leden van Manger infiltreren in de clubs in de buurt. Deze tsunamisering van squashfanaten wordt met argusogen gevolgd door de politiek. Sommige hebben de wijk naar Duurstede genomen. Anderen zijn neergestreken in Houten bij Koot zonder Bie. All Inn genomen hoop ik dat jullie allen een goede stek hebben gevonden!

Bij deze wil ik mijn dank uitspreken aan iedereen die het mogelijk maakte dat ik daar als trainer een aantal jaren mocht werken.

Een prettige werksfeer en vele "vrienden", ik zal het allemaal missen !!!!!

Roel Tolner