|
Geachte lezers!
Hoe belangrijk is een tactiek of hoe belangrijk wordt deze gemaakt! Zolang het werkt prima! Maar wat als het niet meer functioneert en de verspreiders begrijpen niet dat het zo is.
Eerst even over het WK in Rotterdam!!! Het ligt net achter ons en toegegeven Tommy Berden, Arno Stolwijk en Ruud Eichorn en hun helpers... jullie hebben spektakel willen laten zien en dat ook kunnen bieden! Chapeau... 3x dus!
Een lekker onderwerp van gesprek is over tactiek in de sport in het algemeen. In eerste instantie over het squashspel van nu en die van zo'n 30 jaar of nog langer geleden. Mijn eerste stappen en slagen op de squashbaan spelen zich in die tijd af. Ook wil ik eens een balletje opgooien over "de Nederlandse voetbal tactiek".
Engelse "wetten" die het squash uiteraard regeerden.
EEN belangrijke regel die door mijn gedachten schiet was dat je te allen tijde rechtdoor moest spelen. Zelfs als je alleen nog maar in een uiterste poging de bal kon slaan je zeer beslist toch geen boast moest of mocht spelen!!!! NEE NEE dat mocht niet.... NIET DOEN het moet rechtdoor dus het leren van een boast was eigenlijk overbodig.
Deze manier van spelen werd over de gehele wereld gepredikt en logischerwijs natuurlijk ook in de Britse koloniën. Daar komen dan ook heel wat kampioenen dan wel toppers vandaan. De basis was rechtdoor spelen en degenen die het fitste waren en het spelletje eindeloos volhielden waren de winnaars.
Conditie was en is natuurlijk zeer belangrijk voor zo’n spelletje hoe je het ook speelt .Waar ik eigenlijk naar toe wil is het feit als overal hetzelfde wordt gespeeld je een heel saai gedoe krijgt met oneindig lange rally’s! Tot dat er spelers zijn die dat spel konden doorbreken en meer de hele baan gingen gebruiken!!! Die werden als onorthodox aangemerkt. Met kreten zoals..... dat heeft niets met squash te maken!? Maar win maar eens van dat "andere" spel.
Terug naar onze squashende voorouders, sommigen gingen naast de vaste squashtrainingsvormen, kanoën, langdurig watertrappelen tot aan het touwtje springen in het vliegtuig aan toe tijdens de lange vliegreizen .Dit zijn maar een paar voorbeeldjes. Tegenwoordig zijn er ook in onze sport allerlei meningen en technieken bedacht om de ”SQUASHER” sterker en fitter te maken. Veel komt er ook van specialisten en coaches uit andere sporten. Niet verkeerd dus! In mijn opinie moeten de jongere spelers echter veel langer met racket en bal trainen om het spel beter te leren. Tegenwoordig wordt een groot deel van de tijd aan het fit worden besteed. Je moet het spel leren begrijpen en leren lezen en dat doe je vooral door te squashen en niet door rennen en krachttraining. Veel jonge spelers met squashtalent ontwikkelen zich niet door omdat ze hun skills niet genoeg oefenen. EERST leren ballen slaan en lekker “klooien”. Met andere woorden lekker imiteren wat de echte toppers aan skills laten zien! Zo leer je ook de baan beter kennen ;))) Uiteraard vragen de betere uitslagen een uitbreiding van het conditie programma!
Mijn “squashcarrière” kenmerkte zich in het begin door een overdosis creativiteit. Ik was ruim 30 en allround sporter (dat kun je nog aan me zien ;-))) .Dat wil niet zeggen dat dat altijd goed is maar ‘t is wel leuk om zo te spelen... Een goeie wedstrijdspeler was ik niet maar soms had ik wel eens echte uitschieters....... Enkele tegenstanders van toen tref ik nog wel eens en hoor regelmatig de opmerking zo in de trant van........ Ik ben nog nooit zo moe geweest als na zo'n partijtje tegen jou!!! De goochelaar van Amstelveen wie kent hem nog?
Zoals het huidige spel zich heeft ontwikkeld is voor mij heerlijk want dat spelletje "flipperkasten" is veel leuker zo. De variatie is enorm en de ene na de ander cross bal al dan niet als lob van vooruit de baan tot achter de tegenstander vandaan zorgt voor het hele baan gebruik. Zelfs die mooie nickbal wordt tegenwoordig door heel wat toppers gespeeld maar ook de “gewone huis tuin en keuken squashers” leren die bal te gebruiken. Ja mensen zelfs de boast wordt in veel variaties gebruikt als wapen om de tegenstander te bespelen.
De bedenkers van de squashbaan kunnen nu eindelijk tevreden zijn want anders hadden ze de baan wel smaller bedacht....... Want je mocht toch niet boasten!;-)))
Eens een ander sportonderwerp waar de tactiek te belangrijk is geworden.
Nu komt waar ik eigenlijk voor de verandering eens naar toe wil het Nederlandse voetbal. De interland Duitsland -Nederland staat op vers m'n netvlies .
Wij de Nederlanders werden overklast door een tactiek van een andere visie. Na zoveel jaren van “ons” systeem (wat bijna de hele natie probeert te spelen) wordt het tijd voor een nieuwe andere visie.
Het in de breedte achteruit voetballen met een paar controlerende middenvelders... en alleen maar de rechter spits en de linker spits die mogen dreigen en passeren. Spelers die maar 1x keer de bal raken dat is de truc? Het begint duidelijk te worden dat je er schijnbaar niemand meer mee verrast.
Je wordt als leuke voetballer aangetrokken omdat je wat met een bal kan en iemand kan passeren, ga zo maar door. Hier begint het aftakelingsproces van het talent! De topclubs hebben een systeem en jij moet als talent leren spelen in dit geheel. Het eerste jaar lever je 25% van je kunnen in omdat je nieuw bent en nog durft.
Het tweede jaar speel je nog maar op 50% van je eigen kwaliteiten .Het teambelang eist dat. Je maakt bijna geen acties meer want dat is eigenlijk niet toegestaan. Het gevolg is verlies van zelfvertrouwen en daardoor durf je ook geen initiatief meer te nemen. Anders krijg je op je kop.
Het derde jaar speel je nog maar op 25% en ja hoor weer een saaie voetballer gecreëerd waar het “Nederlandse systeem” er al zoveel van heeft gemaakt. Eigenlijk moeten de clubs 6 van de 11 spelers kopen dan wel opleiden die maar 1x een bal hoeven raken... weg met de voetballers! Weg met de instinctieve angeltjes!!
Waarom onderscheidt Barcelona zich? Omdat daar een ieder wat meer met een bal mag dan 1x raken. (NB: dan is 1x raken verrassend;-))) Ze mogen een bal vast houden en passeren kappen en draaien. Maar alle medespelers weten dat en worden regelmatig vrij gespeeld door een mede techneut. Daarna mag jij zelf ook ff voetballen en dan loopt er nog zo'n speler als ene Messi!!!! Van wie je als tegenstander en ook als teamgenoot niet weet of hij gaat passeren of dat hij gaat afspelen. Prachtig toch! Je moet als medespeler alert op elkaar zijn en er rekening mee houden dat je niet meteen de bal krijgt. En als je hem krijgt mag je ook wat verzinnen. De tegenpartijen raken door de variaties en wisselingen verward. Natuurlijk zijn er teamafspraken over positionering en wie wat en waar doet op het groene veld...
De Duitsers verrasten ons volgens mij door een oud systeem van stal gehaald te hebben namelijk regelmatig met 5 spitsen naar voren te gaan in een hoog tempo. Twee buiten spelers ,twee binnen spelers en een spits.. De grap is alleen dat het door snelle handelingen en vaardigheid op snelheid via het middenveld de Nederlandse verdediging totaal uiteen gereten werd. Omdat het merendeel nog het sjok voetbal hanteren van 30 jaar geleden en het voetballen maar aan twee buitenspelers moeten overlaten?
Ajax is groot geworden met dit systeem en Ajax is er aan kapot gegaan.
Wakker worden Nederland, de anderen hebben ons door!!!! Met agressiviteit en lef speel je het systeem stuk.
Vaak hoor je de coach zeggen, maar we stonden goed in de organisatie!? Als iemand anders speelt als waar jij op traint dan begint het probleem vaak al omdat je niet (meer) kunt improviseren. Een ieder is zo bezig om het ingestudeerde te spelen en als het niet zo loopt als gewild.... dan begint de ellende. Misschien mede door het spel van de tegenpartij worden de taken niet meer uitgevoerd. Vooral dan falen de verdedigende taken van de spelers in de topploegen. Ze kunnen er vaak niet ouderwets invliegen want hun instinctieve angeltjes zijn eruit gehaald. Ze laten het invliegen aan de ander over die net zo denkt.... oeps..... weer een goal tegen vlak voor tijd. Daarom zie je vaak dat de clubs uit de subtop of onderste regionen er wel in kunnen vliegen.
Zoals Duitsland voetbalde zo speelden wij vroeger met vijf spitsen, twee half spelers en een stoere verdediging... is het zo simpel? Ja, zo simpel kan het zijn met een stel jonge agressieve spelers met een missie (gemiddelde leeftijd van het Duitse team ligt geloof ik rond 22).
Grappig was het commentaar van Ruud Gullit in de studio op de woorden van de Duitse coach. Die had gezegd ik speel liever uitslagen van 3-3 of 4-2 met doelpunten dus. Liever dan gelijkspelen met 0-0 of een kleine uitslag1-0! Ja, zei Ruud Gullit, zo in de trant van die coach heeft makkelijk praten want hij selecteert daar op? Die coach mag schijnbaar geen spelers selecteren om een aanvallend partijtje te spelen????
Na zijn WK feliciteerde ik Nick Matthew en zei dat het spelletje squash wat jullie atleten tegenwoordig spelen helemaal mijn ding is...... Zijn antwoord was dat er in Engeland nog heel wat coaches zijn die dit spel helemaal niets vinden?!
Zo zie je maar als je als speler voor aanvallend variatiespel gaat en zelfs wereldkampioen wordt, is dat toch in strijd met een “systeem”.
Als je een jonge squashende hond bent en je wilt wat bereiken moet je een MISSIE hebben en er heel wat voor over hebben om die missie te volbrengen. Schouders er onder, spuug in je handen, stroop je mouwen op en ga er voor!!!! Als je begint kies alsjeblieft een speltype wat bij je past. Dan kan je van daaruit je verder bekwamen op andere onderdelen van dit mooie actieve schaakspel!
Roel Tolner
|
Squashweb.nl
De internet pagina voor Squash in Nederland