Ik ben een levensgenieter, op mijn manier dan

22 januari 2009

Schweertman: “Ik ben een levensgenieter, op mijn manier dan”
 
Door Heleen van Raamsdonk
Bron: AD/Haagsche courant
 
“Kijk nou, een squashracket!”, zei Piëdro Schweertman quasi verbaasd tegen zijn vriendin toen hij zijn koffer opende tijdens een uitrustvakantie op Kos. “Ik kan slecht stil zitten, ook op vakantie vraagt mijn lichaam om beweging.” Sinds zijn 15e houdt Piëdro zich dag in dag uit met squash bezig en sinds vier jaar komt hij uit voor het eredivisieteam van HSRC de Diepput.
 
De laatste jaren zit er veel progressie in het spel van de 25-jarige Schweertman. En afgelopen seizoen heeft hij in een competitiewedstrijd zijn grote rivaal Dylan Bennett voor het eerst verslagen. “Dat was mijn beste winst in de competitie. Eerder dit jaar had ik 3-2 van hem verloren, dus ik wist dat ik er dicht tegenaan zat. Deze winst geeft een goed gevoel.”
 
Het geheim
Het geheim van zijn vooruitgang zit in zijn trainingsschema. “Als al mijn concurrenten in de zomer op het strand liggen, sta ik op de baan”, lacht Piëdro. “De meeste sporters nemen in de zomermaanden hun rust, maar ik heb er voor gekozen om afgelopen jaar extra hard te trainen en klaar te zijn voor het nieuwe seizoen.” Samen met zijn fysieke trainer, Juan Barberis, werkte hij drie keer per week aan zijn conditie en kracht. “Ik voel me nu veel sterker en heb er zeker geen spijt van.” Inmiddels is zijn trainingsfrequentie verhoogd naar zes keer per week, 2 keer per dag en werkt hij met zijn technische trainer, Arthur Smit, aan zijn techniek en conditie.

Tussen het squashen door volgt Piëdro de 4-jarige opleiding Sport & Management op de sportacademie aan de Haagse Hogeschool. “Ik vind de afwisseling tussen squashen en studeren erg prettig. Hoewel ik mezelf meer als squasher zie dan als student, wil ik zeker mijn studie afmaken. Er is namelijk ook nog een leven na squash.” Inmiddels zit hij in het laatste jaar en is hij naar verwachting klaar in mei of juni. Dan kan hij zich volledig op zijn professionele squashcarrière storten.
 
Gameplan
Dit betekent ook dat hij zich vaker op de internationale tour zal begeven met alle verleidingen van dien. Maar daar maakt Piëdro zich geen zorgen over: “Het squashwereldje is erg klein en natuurlijk is het leuk om ’s avonds met z’n allen op stap te gaan. Een paar weken geleden had ik een toernooi in Moskou, maar toen heb ik de vodka-shotjes ook laten staan. Squash is voor mij het belangrijkst en alleen daar ligt mijn focus. Ik vind het daarnaast prettig om wat tijd voor mezelf te hebben, maar ik ben geen einzelganger hoor.”

Tijdens deze momenten van rust kijkt hij ook terug op zijn gespeelde wedstrijden. Alleen of samen met zijn trainer. “Je kan dan zien waar de vermoeidheid toeslaat en welke invloed dat heeft op de concentratie en de coördinatie. Alles wordt minder, ook je shotkeuze. Hier kan je de volgende keer weer rekening mee houden in je gameplan.” Want ook dat is onderdeel van zijn weg naar de top. Voorafgaand aan elke wedstrijd stelt hij een plan op met de sterktes en zwaktes van zijn tegenstander. “De eerste game speel ik altijd mijn eigen spel en ga ik uit van mijn eigen krachten. Vroeger bleef ik altijd hetzelfde spelletje spelen als in de eerste game, maar nu ben ik in staat gedurende de wedstrijd mijn spel te veranderen aan de hand van de mindere punten van mijn tegenstander. Hierbij krijg ik tijdens de competitiewedstrijden ook hulp van mijn teamgenoten; het beeld achter de baan is toch altijd anders dan op de baan. Ik ga dan met een aantal opdrachten weer de baan op voor de volgende game. Ook als mijn ideeën niet direct lukken laat ik niet mijn hoofd hangen. Ik ben mentaal een sterke speler.”
 
“Ik ben gehard”
“Dit heeft wellicht zijn oorsprong in het judo”, memoreert Piëdro. “Ik heb 10 jaar lang (4-14 jaar) gejudood en regelmatig wedstrijden gespeeld. In drie minuten moet je alles laten zien wat je in huis hebt en word je direct afgestraft voor je fouten. Ik denk dat ik daardoor enigszins gehard ben. Als je in een squashwedstrijd een foute bal slaat, heb je nog de rest van de game om die misser te herstellen.” Tegenwoordig werkt hij ook af en toe met mental trainer Kim van den Bosch. Hij begeleidt Piëdro, naast tactische oefeningen en shots, ook op het mentale vlak met wat eenvoudige oefeningen. “Zo moest ik voor een belangrijke wedstrijd mijn ogen dicht doen en terugdenken aan mijn beste wedstrijd ooit. En dan concentreren op de vragen ‘wat hoorde je?’ en ‘wat voelde je?’. In mijn geval was dat bijvoorbeeld de eerste keer dat ik Lucas Buit, 9-voudig Nederlands Kampioen, versloeg tijdens een officiële wedstrijd. Met het gevoel dat dan weer bovenkomt ga je de baan op. Daarbij hebben mijn ouders ook altijd benadrukt; het is maar een spelletje. Ook dat werkt relativerend”.
 
“Ik filter complimenten”
Maar kan je het nog wel zien als een spelletje? Toernooien op Nederlandse bodem weet Piëdro steeds vaker op zijn naam te schrijven. Hij wil in februari 2009 een gooi doen naar de Nederlandse titel, want zoals hij aangeeft: “Ik speel alleen om te winnen” en ook buiten Nederland is hij hard aan de weg aan het timmeren.

Maar ondanks deze successen ervaart Piëdro geen druk en ook trots komt niet in zijn vocabulaire voor. “Ik ben niet trots op mezelf, maar ben wel blij dat het zo goed gaat. Hard trainen wordt beloond en ik vind het fijn dat de tijd die ik en mijn trainer er in stoppen zich uitbetaalt. Ik heb de laatste tijd wel gemerkt dat je zo goed bent als je laatste wedstrijd. En als je wint heb je vrienden. Daarom filter ik ook de complimenten die ik krijg. Ik weet van wie ik ze kan aannemen.”
 
Weg naar de top
De plannen gaan dus gestaag door. “Ik bekijk het per jaar”, zegt Piëdro verstandig. “Nu sta ik nummer 149 op de internationale ranking en ik probeer eind van het seizoen in de top 90 te staan. Zo formuleer ik steeds opnieuw haalbare doelen, met natuurlijk als einddoel om de beste te worden. Anders stop je er niet zoveel energie in. Natuurlijk droom ik er wel eens van dat ik aan de top sta, en wat is er mooier dan om gedurende de weg daar naar toe over de wereld te reizen, te trainen, nieuwe mensen te ontmoeten en te squashen? Dat is genieten van het leven, op mijn manier dan. Voor het geld hoef je het niet te doen, je wordt er niet rijk van. Je kiest voor deze sport omdat het zo leuk is, en als je er wat mee verdient dan is dat mooi meegenomen.”

Dat je kan rondkomen van een squashcarrière, bewijzen de wereldtoppers. En het is fijn om daar een aantal spelers te hebben die als voorbeeld dienen. “Puur kijkend naar de manier van spelen identificeer ik mij het meest met David Palmer, de nummer 6 op de wereldranglijst. Hij is fysiek sterk en heeft de wil om te winnen. Het is een hele complete speler. Wij zijn allebei geen supertalent, maar hij heeft laten zien dat je met discipline en trainingsarbeid de wereldtop kan bereiken. Mijn vader heeft ook altijd gezegd: “Als je iets doet, doe het dan goed. Doe het niet half. Toen ik voor judo had gekozen, moest ik elke ochtend en avond push ups en buikspieroefeningen doen. Dit heeft gezorgd voor discipline in mijn huidige leven en heeft me geholpen tot waar ik nu sta. In moskou verloor ik in de halve finale in de vijfde game met 12-10. Jammer, want ik was er heel dicht bij. Maar ik zou het veel erger vinden als ik slecht gespeeld had. Ik had het erg naar mijn zin op de baan en zie het als een onderdeel van beter worden. De wil om te winnen blijft, absoluut.”
 
Mooi spelletje
Ook in zijn leven rondom squash houdt hij vast aan discipline en een gezonde leefstijl. “Ik eet ’s ochtends altijd yoghurt met muesli en fruit. Na een harde training neem ik extra proteïne, zodat mijn lichaam sneller herstelt en ik heb het geluk dat mijn vriendin goed kan koken, daardoor eet ik ’s avonds altijd gezond en gevarieerd. Ook als ik geen training heb, sta ik vroeg op. Ik word vanzelf wakker door mijn knorrende maag. Ik luister goed naar mijn lichaam en doe de dingen waar ik mij het lekkerst bij voel.

Terugkijkend op de eerste helft van het seizoen spelend voor HSRC de Diepput kan Piëdro tevreden zijn. “We hebben een aantal weken aan de koppositie gestaan en zijn nu als nummer twee de winterstop in gegaan. Dat is met een volledig Nederlands team een goede prestatie. Ik verwacht dat de tweede helft van het seizoen spannend gaat worden. Als we zo doorgaan zoals we nu bezig zijn, zullen we zeker bij de bovenste twee eindigen”, verwacht Piëdro. 

Buiten de competitiewedstrijden voor HSRC de Diepput begint Piëdro’s persoonlijke agenda ook al aardig vol te lopen voor 2009. Op 16 januari speelt hij de MeerSquashHeroes Open 2009 waar zijn naam al in de aankondiging wordt genoemd. Vervolgens vertrekt hij eind januari naar Koeweit om half februari weer terug te zijn voor de Nederlandse kampioenschappen waar hij tijdens de kerst al druk voor aan het trainen is geweest.

Op de vraag wat zijn voornemens zijn voor 2009 antwoordt Piëdro heel gedreven: “Veel vooruitgang boeken met squash en mijn studie afronden. Een diploma is fijn voor achter de hand en squash, ach, het is gewoon een heel mooi spelletje”.
 
Paspoort
Geboortedatum:       5 september 1983
Woonplaats:              Amstelveen
Privé:                           Vriendin
Clubs:                         Squashzzy, Middelburg
                                     Squashcentrum De T, Tilburg
                                     Squash Victoria, Rotterdam
                                     De Wadden, Koog aan de Zaan
                                     HSRC de Diepput, Den Haag (huidig)
                                     Impuls, Maaseik (België) (huidig)
Resultaten:               3e bij NK 2008
                                    3e met Nederlands team op EK Senioren 2008
                                    7e met WK landenteams 2007
                                    2e NK < 17 en 2e NK < 19
                                    3e met Nederlands team op EK < 17
                                    Winst diverse Dunlop-toernooien