Eigenlijk duurde het sportieve jaar 2006 maar een maand of zes voor Vanessa Atkinson. De wereldtopper van het Rotterdamse All-in-Solo Victoria raakte eind mei geblesseerd, en is pas sinds een maandje weer terug op haar oude, ouderwets hoge niveau. Een terugblik met de beste squashster die Nederland ooit heeft gekend. Lees hier het hele artikel...

Door Vincent de Voogd

2006 was het jaar van ups en downs voor de wereldtopper van Victoria

ROTTERDAM - Eigenlijk duurde het sportieve jaar 2006 maar een maand of zes voor Vanessa Atkinson. De wereldtopper van het Rotterdamse All-in-Solo Victoria raakte eind mei geblesseerd, en is pas sinds een maandje weer terug op haar oude, ouderwets hoge niveau. Een terugblik met de beste squashster die Nederland ooit heeft gekend.

,,Het jaar begon fantastisch. Ik won de eerste drie toernooien van het jaar, twee in New York en één in Maleisië. Van die drie finales won ik er twee van Nicole David. Een mooie opsteker.’’ David strijdt al jaren met Atkinson om de eerste plaats op de wereldranglijst, en is dus de grote rivale van de Haagse squashster in Rotterdamse dienst.

Vanessa Atkinson, die in de eredivisie ook bij de mannen speelt, pakte in het seizoen 2005-2006 de landstitel. Daarna volgde het EK. In de wedstrijd tegen Engeland ging het mis. ,,Ik ging door mijn enkel. Dat was eigenlijk het begin van het einde voor de rest van het jaar. Eind juni kreeg ik ook nog eens last van mijn rug. Het bleek dat er een tussenwervelschijf niet goed op zijn plaats zat. Uiteindelijk heeft het herstel me nog meer tijd gekost dan de rust die ik noodgedwongen moest nemen.’’

Atkinson, die nu nummer drie van de wereld is, doet al twaalf jaar aan professioneel squash op het allerhoogste niveau, maar was steeds gevrijwaard van blessures. ,,Maar je ziet het overal, je gewrichten gaan op een gegeven moment slijten,’’ weet ze. Atkinson is dertig. ,,Ik ben eerst een tijdje bij mijn ouders gaan wonen. Dat was wel handig, want ik kon mezelf niet eens aan- of uitkleden.’’

De blessures hebben haar wel een wijze les geleerd. ,,Omdat ik er nooit last van had, werd ik laks. Nu doe ik veel aan rekken en strekken. Vroeger was het squash, squash, squash. Tegenwoordig doe ik er ook veel buiten, zoals yoga.’’

Vanaf september staat Atkinson misschien wel op de baan, maar ze voelt zelf dat ze pas sinds een maandje weer op niveau zit. ,,Het heeft allemaal lang geduurd. Ik heb er van staan kijken hoe snel je alles kwijt bent. Mijn conditie en slagen kwamen eerst terug. Maar ik heb op het begin vooral weer moeten wennen aan het tempo. Ik was mijn explosiviteit kwijt. En als je op dit niveau niet helemaal kan bewegen, word je afgestraft. Ik voelde bij mijn eerste wedstrijden na mijn blessure dat ik een tempo lager speelde dan mijn tegenstander. Dat was ik nooit gewend geweest.’’

Misschien nog erger dan de voor haar doen teleurstellende uitslagen die ze boekte was het tanende zelfvertrouwen. Maar dat is inmiddels, na een paar knappe zeges, weer helemaal terug. Vanessa Atkinson bekijkt het squashen van toernooi tot toernooi. Maar prolongatie van de landstitel met Victoria en het heroveren van de nummer één positie zouden het jaar 2007 uiteraard ‘af’
maken.

Karen Kronemeyer
Karen Kronemeyer doet in nieuw jaar weer mee De straf die Karen Kronemeyer kreeg naar aanleiding van haar dopinggebruik is verminderd van twee naar één jaar. En dus mag ze vanaf 16 februari 2006 weer squashen. Dat betekent dat de ‘hardhitter’ in principe op 20 februari in de wedstrijd van All-in-Solo Victoria bij Amstelpark weer inzetbaar is.
Kronemeyer werd vorig seizoen betrapt op het gebruik van doping. Ze werd voor twee jaar geschorst. Maar omdat de stof, een partydrug, bij nader inzien niet op alle dopinglijsten voorkwam, is de straf gehalveerd.

Victoria was gisteren zonder Kronemeyer oppermachtig in de thuiswedstrijd tegen Hoogvliet Steijn Sports. Alleen Jenny Duncalf verspeelde een game, tegen Charlie de Rijke. Duncalf was veel te goed voor de Nederlandse nummer zeventig van de wereld, maar kende in de derde game haar kenmerkende dip. De games die ze wel won, overtuigde ze wel weer met bij vlagen prachtige technische staaltjes. De 9-6, 9-1 en 9-2 gamewinsten waren een logisch gevolg van haar suprematie.

Milja Dorenbos en Dominique Lloyd Walter vernederden hun tegenstanders Suzanne de Lange en Willemijn Vader. Ze leverden beiden slechts drie punten in… Vanessa Atkinson bewees dat haar woorden dat ze weer fit is op waarheid berustten. Ze sloeg, met bijna perfect squash, de nummer achttien van de wereld Sharon Wee met 9-0, 9-1 en 9-4 de glazen kooi uit. Wee, voormalig Victoriaanse, pakte pas bij 9-0 en 8-0 haar eerste puntje. Het gemak waarmee Atkinson speelde geeft veel vertrouwen voor het komende jaar. De derde game won ze uiteindelijk met 9-4.