Het was lekker om op de goede vertrouwde squashbaan te staan. Het was een groot complex dat Wadi Degla heet, met zwembaden, basketbal velden, voetbalvelden, een hardloopbaan, natuurlijk squashbanen en waarschijnlijk ook veel meer. Toevallig was er een toernooi(tje) bezig, de kwalificatie voor de British Junior Open. Er deden in totaal 512 jeugdspelers mee van <11 tot <19 jongens en meisjes. We kwamen Captain Omar El Borolossy tegen en gingen naar zijn kantoor waar pasjes werden gemaakt en wij een entry form hebben ingevuld. Nadat het toernooi was afgelopen voor die dag konden we zelf ook wel wat spelen. Banen zijn allemaal airconditioned, niet glad, gewoon hoe squashbanen moeten zijn.
Vrijdag is een rustdag in Egypte waar velen mensen niet werken. De eerste training was daarom ook wat rustiger dan normaal. Op die club lopen verschillende spelers van recreatieve spelers tot de huidige nummer 1 Karim Darwish die wij ook nog gedag hebben gezegd. De groepstrainingen zijn in het algemeen meer wedstrijdgericht dan (loop) techniek enz. Bij de trainingen zie je veel bekende mensen uit verschillende nationaliteiten, zoals Amerikanen, Engelsen, en in andere trainingskampen ook nog Indiërs en Tsjechen. Je krijgt goede begeleiding niet alleen in privé lessen maar zelfs als je solo training hebt krijg je goede aanwijzingen en tips. De privé lessen hebben hier meer de tint als pressure training met de nadruk op veel volleren. De dagen zijn goed opgebouwd met eerst training en daarna wedstrijden om toe te passen wat je geleerd hebt en ook 1 keer in de twee dagen conditie training. Maar dan veel zwaarder dan wat je normaal in Nederland hebt.
Dit klinkt allemaal erg zwaar (en dat is het ook) maar gelukkig worden we thuis goed en gastvrij opgevangen door de familie Youssef. Die voor de was zorgen, het eten maken en ook nog voor het nodige vermaak zorgen.
Roshan Bharos en Mohammed (Marc) ter Sluis