cooke.jpgAfgelopen zondag werd op de banen van Squash Delft het Nederlands Kampioenschap voor Masters georganiseerd. De afgelopen vier jaar was dit kampioenschap in Hoofddorp in combinatie met een jeugdcircuit. SBN had besloten om dit jaar de format te wijzigen, of te wel een andere club en geen koppeling met een jeugdcircuit. Als vermoedelijk gevolg deden dit jaar ongeveer 20 Masters minder mee dan vorig jaar, maar het was volgens SBN nog steeds gezellig en sportief. De nationale titels gingen naar Stephen Cooke (heren 35+), Ronald Permentier (heren 40+), Marjon Dingemans (dames 40+), Paul-Anton Hoogendoorn (heren 45+), John Schweertman (heren 50+), Wim Aarsen (heren 55+) en Emile van de Wouw (heren 60+).

cooke.jpgAfgelopen zondag werd op de banen van Squash Delft het Nederlands Kampioenschap voor Masters georganiseerd. De afgelopen vier jaar was dit kampioenschap in Hoofddorp in combinatie met een jeugdcircuit. SBN had besloten om dit jaar de format te wijzigen, of te wel een andere club en geen koppeling met een jeugdcircuit. Als vermoedelijk gevolg deden dit jaar ongeveer 20 Masters minder mee dan vorig jaar, maar het was volgens SBN nog steeds gezellig en sportief. De nationale titels gingen naar Stephen Cooke (heren 35+), Ronald Permentier (heren 40+), Marjon Dingemans (dames 40+), Paul-Anton Hoogendoorn (heren 45+), John Schweertman (heren 50+), Wim Aarsen (heren 55+) en Emile van de Wouw (heren 60+).

Aangezien er maar 1 deelnemer (Nat Edgar) in de 65+ was ingeschreven, werd hij bij de 60+ ingedeeld. Nat Edgar deed het niet onverdienstelijk en werd uiteindelijk 6e. Emile van der Wouw (afgelopen twee jaar winnaar van de 55+) maakte zijn favorietenrol waar, en won van Keith Flanigan in de finale. Emile had gedurende het toernooi geen game afgestaan. Gerry O'Neill legde beslag op de derde plaats.

In de 55+ werd er gestreden om "Het Zilveren Kanon", een wisselbeker die door Fred Nijkerk in 1984 is aangeboden aan SBN. Wim Aarsen, die deze wisselbeker in 2005 en 2006 al won, had weinig moeite in de finale tegen Frans van Oosterbos. John Hietbrink won de strijd om de derde plaats. Saillant detail: Wim en Frans wonnen beide van de jongere goden, ze waren de twee oudsten in deze categorie.

In de categorie 50+ was er sprake van een zware strijd. John Schweertman maakte zijn plaatsing waar door het toernooi te winnen. Maar dat ging niet zonder slag of stoot. In elke wedstrijd moest hij wel 1 of 2 games afstaan. Marco van den Berg gaf in de finale goed tegenstand, maar moest uiteindelijk het hoofd buigen. Toon Hendriks werd 3e door bestuurslid Paul Stoffels in de kleine finale te verslaan.

Bij de 45+ waren er op het laatste moment twee afzeggingen van hoog geplaatsten. Paul Anton Hoogendoorn kon hierdoor gemakkelijker het toernooi naar zijn hand zetten. In 3 wedstrijden heeft hij maar 16 puntjes af moeten staan. Ferdie Captein was na zijn loodzware halve finale partij ogenschijnlijk vermoeid en kon weinig weerstand bieden in de finale. Nummer 3 werd Jan Dragt, volgens plaatsing.

De 2-voudig winnaar van de 40+ categorie en vorig jaar nog verliezend finalist, Ronald Permentier, won in de finale van Rob van Eijk. Ron Prins maakte zijn plaatsing waar door de kleine finale te winnen van Jeroen Krul.

Vorige week stond het aantal inschrijvingen in de dames categorieën nog op 5. Maar de afgelopen week hebben blessures en ziekte roet in het eten gegooid. Uiteindelijk bleven alleen Marjon Dingemans en Segrun Monsma over. Marjon won haar wedstrijd in straight games 9-2 9-2 9-2.

De 35+ categorie was voor Stephen Cooke een gemakkelijke prooi na het terugtrekken van Lucas Buit en Jay Francis. In totaal stond de club pro van Victoria Rotterdam slechts 7 punten af in zijn 3 wedstrijden. Urbano Farro kon na zijn slopende halve finale weinig tegenstand bieden in de finale. De als tweede geplaatste Remco de Bruijn legde beslag op de derde plaats.