De Dutch Open squash werd afgelopen week, net als de
Nederlandse competitie, gedomineerd door buitenlandse spelers. Bij de
vrouwen drongen namens Nederland alleen Vanessa Atkinson en Natalie
Grinham door tot hoofdtoernooi, bij de mannen Laurens Jan Anjema en
Dylan Bennett. De titels gingen naar de Maleisische Nicol David en de
Engelsman Nick Matthew.
AMSTERDAM - De Dutch Open squash werd afgelopen week, net als de Nederlandse competitie, gedomineerd door buitenlandse spelers. Bij de vrouwen drongen namens Nederland alleen Vanessa Atkinson en Natalie Grinham door tot hoofdtoernooi, bij de mannen Laurens Jan Anjema en Dylan Bennett. De titels gingen naar de Maleisische Nicol David en de Engelsman Nick Matthew.Nederland heeft een van de sterkste squashcompetities ter wereld, maar dat is vooral dankzij allerlei buitenlandse toppers die in ons land zijn neergestreken. Nederland ligt centraal met het oog op reizen en huist een aantal (buitenlandse) toptrainers, dus de aantrekkingskracht is groot.
De Nederlandse top zelf is niet zo breed en dat heeft voornamelijk te maken met een gebrek aan structurele talentherkenning en opleiding. Dat geeft ook algemeen directeur Marcel Borst van de Squash Bond Nederland toe. “We hebben inderdaad een inhaalslag te maken.” Die laat nog wel even op zich wachten, want de bond heeft nog geen nieuwe topsportmanager aangesteld en bij de mannen wordt nog gewacht met het aanstellen van een nieuwe bondscoach.
In de tussentijd drijft het Nederlandse squash op ’import-spelers’. Grinham bijvoorbeeld is de nummer drie van de wereld, maar zij is opgegroeid in Australië en pas dit jaar, op haar dertigste, genaturaliseerd tot Nederlandse.
Ook voormalig wereldkampioene Vanessa Atkinson (32) werd elders geboren, in Engeland. Zij verhuisde als tiener naar Nederland. Nederlands kampioene Annelize Naudé (31) is een geboren Zuid-Afrikaanse, die pas een paar jaar geleden in Nederland neerstreek. En dan is er ook nog Karen Kronemeijer, die in Australië leerde squashen, maar door haar Nederlandse vader voor Oranje mag uitkomen.
De meeste ’volbloed’ Nederlandse talenten die doorbreken hebben dat niet te danken aan de bond. De 25-jarige Anjema bijvoorbeeld, met de 15e plaats op de wereldranglijst de hoogst genoteerde Nederlander ooit. Hij wilde na zijn middelbare schoolopleiding prof worden en belde met die mededeling Neil Harvey op, de Engelse trainer van de toenmalige nummer een van de wereld, Peter Nicol. Zijn brutale actie werd beloond met een vijfjarige trainingsperiode in Londen en een enorme sprong op de wereldranking.
Dylan Bennett (23) en Milou van der Heijden (17), twee andere talenten, hadden het geluk dat hun vader Sjef van der Heijden niet alleen lange tijd bondscoach was, maar ook eigenaar van een squashcentrum. Jonge squashers die het recreatieniveau ontstijgen kunnen eigenlijk alleen terecht bij particuliere initiatieven, zoals de groep rond voormalig Nederlands kampioen Tommy Berden en die van de Australische Liz Irving.
Maar dat gaat allemaal veranderen volgens de SBN. Borst: “We gaan talentenscouts het land insturen die jeugdige spelers bij regiotrainingen moeten gaan onderbrengen. De visie is er, maar het kost tijd. Eerst moet er een nieuwe topsportmanager komen.” Die vacature staat al sinds april open.