Van 21 tot en met 28 augustus is in Cairo het World University Squash Championship gehouden. Het WK voor studenten zeg maar. Een verslag van Jos Aarts. Favoriet Egypte maakte de verwachtingen waar, de Nederlandse delegatie speelde helaas geen rol van betekenis.
Melissa Meulenbelt (l) en Lisa Kho in Egypte.
Op het megacomplex van Cairo Stadium, waar zo'n beetje elke Egyptische sport zijn eigen nationale stadion heeft, werd een individueel en een teamevenement afgewerkt. Nederlandse deelname kwam van Melissa Meulenbelt en Lisa Kho. Om dat er geen Nederlandse heren studenten van niveau te vinden waren, deden zij alleen met het individuele toernooi mee. Grote winnaar werd thuisland Egypte die het maximale aantal van maar liefst vier van de zes medailles in de wacht sleepte: de gouden medaille van het teamevent en goud, zilver en brons bij het individuele toernooi. Ramy Ashour werd individueel winnaar door in een, niet spannende maar wel attractieve, finale zijn landgenoot Tarek Momen met 3-1 te verslaan. Omdat in de finale van het landentoernooi de Egyptische mannen al na twee wedstrijden een beslissende 2-0 voorsprong tegen de als eerste geplaatse Britten behaalden, behoefde de dameswedstrijd al niet eens meer gespeeld te worden.
Het toernooi werd overigens geopend met een zeer indrukwekkende openingsceremonie. Compleet met een deelnemersparade met nationale vlaggen en vooral erg veel Egyptische show. Voor squashbegrippen zeker vergelijkbaar met de opening van de Olympische Spelen in Beijing. Kennelijk was alle organisatorische mankracht in deze opening gaan zitten, want de wedstrijdorganisatie was werkelijk een drama. In de Tournament Office stonden ongeveer 15 computers waarop evenveel Egyptenaars probeerden naambordjes, wedstrijdschema's en, ook niet geheel van belang ontbloot, wedstrijdformulieren te produceren. In de praktijk kwam het er bijna dagelijks op neer dat 5 minuten voor een wedstrijd moest beginnen er maar gauw met de hand een wedstrijdformuliertje geschreven werd. Werkelijk, Adri van Noort die in zijn eentje de hele wedstrijdplanning van een Europese Teamkampioenschappen verzorgt, was hier zijn gewicht in goud waard geweest! Maar ach, alles went. Waar de eerste dagen sommige totaal gestresste teams de gebrekkige wedstrijdorganisatie heftig bekritiseerden, sloeg dat al snel over tot totale lethargie!
Onze Nederlandse dames konden niet echt potten breken. Lisa Kho eindigde als voorlaatste, Melissa Meulenbelt deed het een stukje beter. Over twee jaar worden de World Universities gehouden in het Australische Melbourne.