Verslag Elite Cup Play Off 2005 De finales van de bekercompetitie zijn altijd een perfecte mix van gezelligheid en sportieve strijd. Sinds drie jaar zijn er drie categorieën en dat bevalt zowel de deelnemende teams als de squashbond zeer goed. Daarnaast worden de halve finales en finales sindsdien altijd op 1 dag gespeeld. Dit betekent dus veel wedstrijden en veel strijd. Dit jaar was het niet anders op de banen van squash Apeldoorn. Er is wel een positieve ontwikkeling aangaande het niveau van de hoogste categorie, ook wel bekend als de Elite categorie. In opvolging van de Eredivisie worden ook bij de beker nu squashprofessionals ingezet. Weliswaar niet de absolute wereldtop, maar zeker een niveau die vergelijkbaar is met teams die in de subtop van de Eredivisie vertoeven. Het was dan ook geen toeval dat de vier geplaatste teams in de Elite categorie allemaal uitkomen in de Eredivisie. Elite Categorie R&S squash Zwolle speelde zijn halve finale tegen Squash Beverwijk. Een belangrijk voordeel, want van de vier teams die de play off haalden, was Beverwijk duidelijk de zwakste. Een gegeven dat teammanager Thony Schwab al voorzag en daarom in de reguliere poulewedstrijden alles in het werk stelde om boven Apeldoorn te eindigen in Poule A. In een onderling duel tegen Apeldoorn, won R&S Zwolle die eerste veldslag in de laatste speelronde. De beloning was inderdaad een simpele overwinning op Beverwijk. Zwolle kon zelfs Lucas Buit en Dagmar Vermeulen sparen voor de finale. Enige schade die het team opliep was de blessure van Felix Kremer, die daardoor de finale zou missen. De andere halve finale was een ware thriller. Squash Apeldoorn en Squash Utrecht gaven elkaar geen duimbreed toe. De dubbels waren van hoog niveau en fantastisch om te zien. Bij de enkels was vooral de wedstrijd tussen Jay Francis en Tatu Murronmaa een ware slijtageslag. Jay Francis won met 3-1 en die uitslag zorgde er mede voor dat beide teams exact op vier gewonnen wedstrijden kwamen. Vervolgens was het gamesaldo ook gelijk (ieder 12 games). Uiteindelijk bleek Apeldoorn aan het kortste eind te trekken door een beter positief saldo van maar 10 puntjes. Apeldoorn was dus nog steeds in de race om hun bekertitel in eigen huis te prolongeren. In de finale was het Apeldoorn die de leiding nam. Lisa Kho en Rene Mijs wonnen de mix van Lucas Buit en Danielle Schumann. Op positie vier was het echter invaller Meindert Kooistra die zeer verassend Rene Bron met 3-1 versloeg. Lucas Buit versloeg daarna vrij eenvoudig de Fin Janne Kytännen met 3-0. Margriet Huisman trok de stand weer gelijk, door Dagmar Vermeulen met 3-0 te verslaan. De herendubbel werd gewonnen door Lucas Buit en Tom Hoevenaars. Zij versloegen Tatu Murronmaa en Janne Kytännen met 2-0. In een zware wedstrijd won Danielle Schumann met 3-1 van Milja Dorenbos. Hierdoor nam R&S Zwolle een ogenschijnlijke veilige voorsprong van 4-2 . Met nog twee wedstrijden te gaan leek er geen vuiltje aan de lucht. Het was nu aan de twee jonge broers Tom en Niels Hoevenaars om minimaal 3 games te scoren om de bekertitel binnen te slaan. Niels Hoevenaars speelde tegen Tatu Murronmaa en verloor de 1e game vrij kansloos. Gelijkertijd won Tom Hoevenaars de 1e game tegen Rene Mijs. Het werd een zenuwslopende periode voor beide teams. Niels bleef het geloof houden en won de tweede game van Tatu. Dit gaf de nodige paniek bij de spelers en begeleiding van Apeldoorn, die achteraf ook niet echt op de hoogte bleek van de exacte stand. Niels wist in ieder geval wel wat de opdracht was en dat was ook het geval bij Tom. Bijna gelijkertijd wonnen ze beiden hun tweede game, waardoor de eerste Bekertitel van R&S Zwolle een feit was. Daarna was de motivatie duidelijk niet meer aanwezig om de wedstrijden ook nog binnen te slaan, maar dat mocht de pret niet drukken. R&S Zwolle won met 5-4 op gamesaldo en verovert zijn 1e bekertitel. Voor de Zwolse speelster Dagmar Vermeulen en teammanager Thony Schwab was het hun vierde bekertitel. Zij wonnen eerder de beker in 2000, 2001 en 2002 met Wellness Harderwijk Halve finales R&S Zwolle
vs Beverwijk 8-1 3e/4e
plaats Finale B-Categorie Het zou makkelijk zijn om te beweren dat het tweede team van R&S Zwolle een goed voorbeeld had aan hun 1e team. Echter het was eerder andersom, want het tweede team was eerder aan hun finale begonnen tegen Utrecht 3. Het werd een zware wedstrijd die gelijk opging. Utrecht 3 heeft al vaak in de finale van de A-categorie gestaan en had een ervaren team. Zwolle had daarentegen een overwegend jong, maar talentrijk team. R&S Zwolle 2 had tevens de beschikking over Monique Teuling en die had al eerder met Wellness Harderwijk twee keer eerder de bekertitel veroverd. Ook nu was de nummer 1 dame van Zwolle belangrijk in het team. In de mixdubbel vormt zij met Robert Hooijer een zeer sterk koppel en dat leverde een belangrijk punt op. Daarnaast scoorde zij de benodigde twee games die nodig waren om op gamesaldo Utrecht 3 te kloppen. Voor haar al weer de 3e bekertitel voor haar teamgenoten de eerste keer. Halve finales Finale C-Categorie Ook in deze categorie een team die nog nooit eerder de bekertitel had gewonnen, De Wadden 1. In de halve finale won De Wadden 1 van SRGL 1 met 6-3. De Wadden maakte het verschil door zowel de mix- als de herendubbel te winnen. In de finale troffen zij het team van Squash Delft, die op hun beurt weer Meersquash 2 verschalkte in de halve finale met een minimaal verschil van 5-4. Ook nu waren het de dubbelwedstrijden die zorgde voor het verschil bij de Wadden. Hoewel de uitslag van 7-2 anders doet vermoeden was het een behoorlijk gelijk opgaande strijd. SRGL won de strijd om de derde plaats door Meersquash met 6-3 te verslaan. Halve finales Finale
|