Manchester, twee uur lokale tijd. Ellie Pierce is nerveus. Vorig jaar deed ze voor het eerste mee met de British Open in de 40+ en dit jaar is ze vastbesloten een goed resultaat neer te zetten. Toen ze nog prof was, was dit haar favoriete toernooi. Helaas kwam ze nooit verder dan de kwalifictatierondes. Nu staat ze in de finale van het prestigieuze masters toernooi. Zal ze zich ook een British Open titelhouder mogen noemen?
I’ll play as long a my body allows me to
Door Marina Kooistra
Manchester, twee uur lokale tijd. Ellie Pierce is nerveus. Vorig jaar deed ze voor het eerste mee met de British Open in de 40+ en dit jaar is ze vastbesloten een goed resultaat neer te zetten. Toen ze nog prof was, was dit haar favoriete toernooi. Helaas kwam ze nooit verder dan de kwalifictatierondes. Nu staat ze in de finale van het prestigieuze masters toernooi. Zal ze zich ook een British Open titelhouder mogen noemen?
Bijna een half uur later weten we het. Haar tegenstander is de Engelse Linda Windler, die de dag ervoor een knappe overwinning boekte door haar Cypriotische tegenstander –die ook in de 35+ meespeelt en het daar tot de halve finale heeft gebracht- naar huis te sturen.
In de eerste game speelt de 42 jarige Pierce voorzichtig. Geen onnodige risico’s; de rally’s worden zorgvuldig opgebouwd. Vanaf achterin de baan krijgt Ellie haar zenuwen en de wedstrijd onder controle. De kop is eraf, Ellie leidt na de openingsgame met 1-0. De tweede game is de in Nederland wonende Amerikaanse duidelijk zekerder. Er komt meer variatie in haar spel en ze voert het tempo en daarmee de druk op. De boasts die in de eerste game nog regelmatig down gingen, zijn nu aanvallend en boven de tin. Linda begint aan de glazen baan te wennen, maar Ellie komt steeds beter in haar spel en dwingt fouten af. Na slechts 23 minuten wordt de wedstrijd in het voordeel van Ellie beslist. Haar droom is uitgekomen. In de herfstdagen van haar squashcarrière kan ze er een mooie titel op haar squash-cv bijschrijven. Op de vraag of ze volgend jaar weer van de partij is antwoordt ze lachend “I’ll play as long as my body allows me to.”